Jedzenie to nie tylko mechaniczna czynność bez polotu. Biologiczny, raczej wulgarny rytuał: przeżuć, połknąć, strawić, wydalić. Że wraz z pokarmem dostarczamy organizmowi substancji odżywczych niezbędnych do wzrostu, rozwoju i dobrego funkcjonowania? Jaka to słuszna, pozytywistyczna definicja! I jaka niepełna. Bo człowiek zaczyna się w żołądku. Ten człowiek: istota społeczna, uwikłana w kulturę i świat. Historia jedzenia to opowieść o tym, jak stawaliśmy się ludźmi.

Wstydliwa i niechciana. Mało atrakcyjna, nie budzi pożądania. Zawsze w cieniu, na dalekim planie, gdzie nie docierają światła reflektorów ani oczy widowni. Produkt uboczny, błąd w systemie, ale cicho sza, o tym się nie mówi, tu jest dywan, szybciutko można pod niego zamieść. W królestwie porażki kultura przegrywu nieustannie ściera się z kulturą sukcesizmu. Co wynika z tej wojny kultur?

Piaszczysta plaża, palmy na horyzoncie, słupek rtęci zawsze wysoko na plusie, uśmiechnięci ludzie. Na tym sielankowym obrazku nie może zabraknąć głównego bohatera – kobiety lub mężczyzny, raczej młodych, ubranych z wakacyjną nonszalancją. Siedzą pod palmami, z nieodłącznym laptopem. To nie turyści na wakacjach życia, ale pracownicy w trakcie workation. Oni istnieją, naprawdę. Wbrew obiegowej opinii to nie tylko freelancerzy i przedsiębiorcy. Słowo „workation” to zbitka angielskich słów work (pr

Ten artykuł to wyzwanie. O pozytywnym wpływie pracy na zdrowie niewiele osób chce rozmawiać, o negatywnym – niemal wszyscy. „To będzie krótki tekst” – kpili znajomi dziennikarze. „Nie ma lepszych tematów?” – szydzili przyjaciele. „Chętnie bym porozmawiał o pracy, ale w kontekście stresu, jaki wywołuje” – oznajmił zaprzyjaźniony psycholog. Lekarze medycyny pracy zgadzali się na rozmowę, ale o bolączkach swojej specjalizacji: „Proszę pani, nas się traktuje jak maszynki do wystawiania zaświadczeń.

Ewa Pluta: Buzuje w nas złość, ale jej nie wyrażamy. Na pytanie „jesteś smutny?”, odpowiadamy szerokim uśmiechem. Co skłania do tłumienia tzw. trudnych emocji? dr hab. Jarosław Michałowski, prof. Uniwersytetu SWPS: Tłumienie emocji, takich jak złość czy smutek, jest często nawykowe. Oznacza to, że kiedyś, zwykle w dzieciństwie, było ono częścią mechanizmu pozwalającego przetrwać trudne sytuacje. W tamtym kontekście, na krótką metę tłumienie emocji się sprawdzało, a teraz niekoniecznie. Męczymy

Szukamy odpowiedzi na pytanie, skąd pochodzimy, a docieramy do drugiego człowieka albo uzmysławiamy sobie, że jesteśmy jedną wielką genetyczną rodziną. Może właśnie o to chodzi w genealogii genetycznej?

Kustosze historii. Strażnicy osobliwych artefaktów. Choć czas niszczy rzeczy i zaciera pamięć, oni walczą o swoją miłość. Nie dają odejść rzeczom, nawet tym kalekim, starym, odrzuconym.

McDom to nie tylko stan posiadania. To też sposób bycia w świecie. Zachłanny. Dom musi mieć duży metraż. Taki, który pomieści wiele przedmiotów. Niestety, McDom wymaga ciągłych ofiar: z pieniędzy i czasu. I z energii. Właściciel dwoi się i troi, by zaspokoić gargantuiczne potrzeby swojego McDomu. Bierze kredyt, czasem kolejny. Jak to w fast foodzie – uczucie sytości nigdy nie nadchodzi. Czasem przychodzi kryzys. W latach 2007-2009 wstrząsnął amerykańskim rynkiem kredytów hipotecznych. Amerykani

Zapal lampę z fusów po kawie. Usiądź na kanapie z plastikowych śmieci. Postaw na stole wazon wydrukowany w drukarce 3D. Projekty zero waste wkraczają do codzienności. Brak odpadów przy produkcji, biodegradowalne materiały, wydłużony cykl życia – czy tak będzie wyglądać przyszłość projektowania?

Chociaż są po przejściach, chcą zbudować nową relację. Ale się boją. Aż za dobrze pamiętają poprzedni związek. Miał być zgodny, szczęśliwy, trwały. Nie był, a teraz liżą rany. I powtarzają: że boją się popełnić kolejny błąd, że czują lęk przed zranieniem i nie potrafią znowu zaufać. Dopiero co odzyskali utraconą niezależność, mieliby ją znowu stracić? Dobrze znają sekwencję wydarzeń. Najpierw pojawi się zakochanie: namiętne, krótkotrwałe i raczej ślepe. Potem, przy odrobinie szczęścia, wejdą w

Rzut oka na półkę z poradnikami w dowolnej księgarni i wiadomo, czym żyje współczesny człowiek. Co autor, to inny koncept na zdrowie i przedłużenie młodości. Jedni przekonują, że wolność od glutenu jest możliwa, jelita wiedzą lepiej, a antyutleniacze mają moc. Drudzy tłumaczą, że młodość to projekt, którego sukces zależy od osobistego wysiłku. Kolejni zachęcają, by zażywać leśnych kąpieli i ćwiczyć się w sztuce dobrego życia. Wszystko kręci się wokół zdrowia i młodości? Nie od dziś. Ludzie w ka

Etyczna moda, czyli jaka? Taka, którą od lat tworzy i propaguje Stella McCartney. Z politowaniem kiwano głowami, gdy w 2001 projektantka zakładała swoją markę, deklarując, że nie będzie używać naturalnych skór i futer. Dziś bycie eko to dla wielu nie tylko moda, lecz jedyny możliwy sposób na życie. McCartney teraz pracuje nad wegańskim jedwabiem. I dużo mówi – na kongresach, szczytach klimatycznych, seminariach, wykładach. O czym tak rozprawia? O grzechach i

Czy projektowanie dla zmysłów może podkopać dyktaturę oka? Jak współcześni projektanci próbują dowartościować zaniedbywane dotąd zmysły? I dlaczego odczuwanie komfortu i przyjemności nie jest możliwe bez uwzględnienia wielkiej piątki: wzroku, dotyku, smaku, węchu, słuchu? Odpowiedzi szukamy z Beatą Wilczek , artystką, kuratorką, psycholożką społeczną, wykładowczynią w School of Form Uniwersytetu SWPS . Wielka piątka: wzrok, dotyk, smak, węch, słuch. Grają w jednej drużynie. Chcą, by człowiek ja

Mildred Hayes niesie złość. Bohaterce filmu „Trzy billboardy za Ebbing, Missouri” ta podstawowa emocja daje siłę do działania. Potrzebuje jej jak nigdy. Córka Mildred została brutalnie zgwałcona i zamordowana kilka miesięcy wcześniej. Śledztwo utknęło w martwym punkcie. Sprawca przebywa na wolności. Lokalna policja robi niewiele, albo nic, żeby go złapać. Mildred żąda sprawiedliwości, a gdy jej nie dostaje, wynajmuje tytułowe trzy billboardy przy wyjeździe z sennego miasteczka Ebbing. Głoszą one

Granice, wszędzie granice: lądowe, wodne i powietrzne. Wsi, miasta, kraju. Granice dobrego smaku, cierpliwości, przyzwoitości, siły, wytrzymałości, rozsądku, czasem człowieczeństwa. Można je wytyczać, przekraczać, zabezpieczać. Albo w ogóle ich nie znać. – Nie można jednak myśleć o naszym życiu społecznym bez pojęcia granicy. Jest ona niezmienną figurą myślową – podkreśla antropolog prof. Wojciech Burszta.

Linda Pruce marzyła o lepszej wersji siebie. Obecna – z dzieckiem przy piersi, papierosem w ustach, sporą nadwagą, ciągłym zmęczeniem i mężem obecnym w domu tylko w weekendy – nie satysfakcjonowała 40-letniej Amerykanki. A przecież przekroczyć siebie i wydobyć swój potencjał może każdy – przekonywała Oprah Winfrey i świeżo nawróceni na zmianę goście jej telewizyjnego show. Linda pochłaniała kolejne odcinki programu i poradniki, z których dowiadywała się, jak być lepszą matką, szczęśliwą żoną, sp

NEWSWEEK PSYCHOLOGIA: Moda na vintage przypomniała nam o wzornictwie z lat 50. i 60. Czym możemy wytłumaczyć ten powrót do przeszłości? Agnieszka Jacobson-Cielecka: Historia trendów kołem się toczy, dlatego powrót do wzornictwa z lat 50. i 60. mnie nie zaskakuje. To stały mechanizm: rzeczy, którymi się otaczamy, i wnętrza, w których żyjemy, z czasem zaczynają nas po prostu nudzić. Ich atrakcyjność spada, więc sięgamy po nowości. Myślimy: skoro ten przedmiot jest nowy, to może też lepszy? Wśród

Anegdota mówi, że spotkali się w kawiarni Fraszka. Łódź, ulica Piotrkowska 96 – ten adres znał każdy łódzki artysta. Był bodajże 1945 rok, świat lizał się z wojennych ran. A oni tu, w kawiarni, spowici dymem, przy stoliku prowadzą rozmowę, od której zaczęło się nowe. Eryk Lipiński mówi do Henryka Tomaszewskiego: „Wiesz co, mam fajny pomysł, będziemy robili plakaty filmowe”. Tomaszewski dokumentnie zdziwiony odpowiada: „Jak to będziemy robili plakaty filmowe? My? Prawdziwi artyści? To jest niemoż

Rodowe osady - ekologiczna utopia, która ma ocalić Rosję i świat. Jak się ją buduje w Luchezarnoye?

W kontrze do kultury przesytu budują własną kulturę - umiarkowania. Chcą konsumować, lecz na swoich zasadach. Żyć świadomie, ale bez większych wyrzeczeń. Czy lohasi zmienią świat?